Wat heeft Steven Spielberg gemeenschappelijk met een strand in Krabi, Thailand?
Note: dit artikel (van onze hand) verscheen reeds eerder op ‘Dagboek van een Goudsmid‘. Dit werd geschreven als onderdeel van het reisverslag van een rondreis doorheen Thailand, van Bangkok naar Chiang Mai in het Noorden, en dan terug zuidelijk naar Krabi. De focus van de reis lag op de thema’s: handgemaakte juwelen en textiel, botanische tuinen en parken, en unieke vijvers en mariene systemen.
Wanneer je door de regio rond Krabi in Thailand rondreist kun je er niet naast kijken.
Overal zie je bordjes met de benauwelijke boodschap ‘Shell Cemetery’ of het bevreemdende ‘Gastropod beach’.
Je kan dit natuurlijk afdoen als één van die zovele merkwaardige Thaise benamingen van een of ander lokaal strandje. (En daar zijn er toch wel enkele van.)
Maar…, de waarheid is toch wel net iets interessanter.
Wat betekenen nu deze borden? En wat heeft Spielberg daar nu mee te maken?
Je kijkt hier naar één gigantische fossiele laag die naar schatting meer dan 75 miljoen jaar oud is.
Dat is ‘de tijd dat de dinosauriërs’ hier rondliepen en sinds Jurassic Park, met dank aan Spielberg kent iedereen die.
Hoewel het er op het eerste zicht wat uitziet als een ingeklapte betonplaat langs de kustweg, is de oorsprong van deze platen dus flink wat unieker.
Het is natuurlijk op eigen risico…
maar deze richtingaanwijzers duiden op iets heel uitzonderlijk dat zeker het bezoeken waard is.
Het is ook een ideale afsluiter van een lange dag strandhangen of op de terugweg van een excursie naar de stad Krabi of verder.
Shell Beach is een fossiel strand van 75 miljoen jaar oud.
De ‘betonplaten’ die je op het strand ziet liggen bestaan uit miljoenen samengedrukte dode slakken. Vandaar ‘Shell cemetery’, ofte ‘het kerkhof der slakken’.
De afgestorven slakken (Gastropoda) werden mettertijd omgevormd tot een kalkstenen laag van zo’n 10-40 cm dik. Het geheel van deze reusachtige fossiele plaat is zo’n 200 m x 50 m groot.
En als je van dichterbij op de zijkant van zo’n brokstuk kijkt zie je nu nog honderden van die kleine slakken huisjes zitten.
Het fossiele schelpenstrand is een zeldzaamheid.
Er zijn zo maar drie locaties op de wereld gevonden.
Deze hier, in Thailand, dan nog één in de Verenigde Staten en één in Japan.
Ontstaans-
geschiedenis?
Heel lang geleden,… zo’n 75 miljoen jaar geleden was dit gebied een zeer groot zoetwatermoeras. Het zat vol van leven, overwoekerd door groen en er leefden miljoenen slakken. Er was volop eten, veel groen en veel dieren, waaronder de slakken zelf. Het was een complex ecosysteem en het leven was goed.
We zien dit soort eco-systemen vandaag ook nog. We vinden de basis hiervoor nog terug in onze zwemvijvers. In de algenmatten, of micromatten.
Mijn zwemvijver???
Desktop Pictures: Jurassic Park, by Sheree Baum
Ok, mischien niet zo dramatisch 😉
Maar destijds waren er ook algen en slakken in het zoete frisse water.
Toen begon pakweg zo’n 40-42 miljoen jaar terug de zeespiegel te stijgen.
Het zoute zeewater vond langzaam zijn weg doorheen het zoetwatermoeras en overspoelde geleidelijk aan de zoetwaterfauna en -flora. Grotere dieren konden eenvoudigweg vertrekken, maar het zoute water maakte korte metten met de achterblijvers.
Afgestorven slakken en planten bezaaiden de bodem. Een chemische reactie vond plaats. Het silica in het zeewater reageerde met de resten van de slakken en zorgde ervoor dat het dode organische materiaal langzaam fossiliseerde. Het veranderde de slakken en andere dieren in een solide, gelaagde kalksteen.
Toen kwam er verandering in de aarde onder deze lokatie. Door geologische processen werd deze harde plaat opgestuwd. Dit gebeurde vrij recent, althans in geologische termen, niet meer dan 10.000 – 200.000 jaar terug. Daardoor brak deze in stukken. Het zijn die brokkenstukken die we vandaag nog kunnen zien.
De golfwerking en stormen vreten nog altijd verder aan deze uitzonderlijke fossiele plaat. Daardoor kun je de gelaagdheid en de individuele slakkenhuisjes eigenlijk zeer goed zien.
- Tip: De platen kun je best waarnemen bij laag water. Hier vind je informatie over de getijden in Krabi.
Zoals het vroeger was, zo is het nog atlijd…
Of toch bijna.
Hier en daar vind je ook nog een soort zwarte ‘kubisch’ ogende brokstukken.
Dat zijn nog oudere gefossiliseerde plantenresten die half vergaan zijn tot ligniet, een soort fossiele kolenlaag.
Bij laag water ontdek je ook dat de natuur zich van dit alles niet veel aantrekt. De fossiele rotsen en andere worden druk gekoloniseerd door zeewieren, sponzen en anemonen. Tal van diertjes, zoals de gobi visjes, leven in en om deze rotsblokken.
‘Nature always finds a way’, om Jurassic Park nog eens aan te halen.
De directe omgeving:
Wanneer je terugkeert van het fossiele strand kun je aan de verste zijde de trappen opwandelen. Daar passeer je aan talloze winkelstalletjes, die de nodige verplichte toeristenspullen verkopen. Je kan er ook vers vruchtensap of verse cocosnoten vinden.
En ook schelpen. Niet de fossiele echter, want dit is een beschermde site. Hang niet de onnozelaar uit door wat fossielen te proberen mee te pikken van het strand. Die soldaten staan er niet voor niets en die vervelen zich stierlijk. GEEN goed idee!
Je vindt dan ook geen hangertjes of oorringen met fossielen afkomstig van deze formatie. De schelpen die te koop aangeboden worden zijn nieuwe schelpen, die meestal van Phuket afkomstig zijn.
- Als regel raad ik echter af om schelpen te kopen.
Ten eerste stimuleer je daarmee roofbouw op de oceaan. Ten tweede zijn er vrij veel soorten bij wet beschermd en dat kan je een berg problemen krijgen in de luchthaven bij de retourvlucht. Neemt niet weg dat kijken geen kwaad kan.
Als je echt iets wil kopen, zoek dan iets leuk en artisanaal. Of, zoals het gerucht gaat, onderhandel over wat parels. Naar verluid kun je hier vrij goede deals maken. Althans, toch veel betere deals dan wat je zou betalen in de toeristische winkelstraten, zoals in Ao Nang Beach.
Praktisch:
Er is een ruime parkeerplaats met een schaduwrijke kiosk. Het vergezicht over de oceaan en het nabij gelegen kleinere fossiele strand (rechts) is ook best leuk.
Er is ook een klein bezoekerscentrum waar een aantal mooiere fossielen en opmerkelijke brokstukken ten toon gesteld staan. Er zijn ook grote overzichtsfoto’s en luchtfoto’s met de nodige uitleg over het fossiele strand. Het is niet groot en je bent er snel doorheen. Maar er is wel airco!!! Schoenen/sandalen uit! 
De toegangsprijs tot het strand is overdag 200 baht voor volwassenen en 100 bath voor kinderen. Het zicht is gratis. Als je wat later op de dag gaat, … als je bijvoorbeeld af komt zakken na een dagje Krabi, … dan daalt de prijs. Pakweg na 16.30 u is de toegang gratis, want de ticket verkopers zijn er dan al vandoor.
Let wel op: hou rekening met het laagtij, zodat je de fossielen optimaal kan bekijken. Best is om dat een zeker paar dagen van te voren na te zien. Hier vind je informatie over de getijden in Krabi.
- Tip: als je het laagtij in de ochtend opzoekt, plan het dan zo dat je de zonsopgang meepikt. Het is ook het allerbeste licht om foto’s te maken.
Voor meer praktische reisinformatie kan je altijd terecht bij Thailand Tourism.
